προσδιαστρέφω

Α

διαστρέφω, διαστρεβλώνω επί πλέον («τοῑς κατηγοροῡσι χαίρων ὡς οὐδὲ τοῑς ἐπαινοῡσιν ἐλάνθανε τῷ νουθετεῑν δοκοῡντι προσδιαστρεφόμενος», Πλούτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + διαστρέφω «διαστρεβλώνω»].